asianlife,

Koreańskie struny

14:18:00 Blue 0 Comments



Mam wenę twórczą i kilka tematów, więc postanowiłam napisać kolejny post. Nieco bardziej przyjemniejszy, nawet dla uszu. Dzisiaj przedstawię Wam koreański instrument strunowy.

Głównym bohaterem będzie gayageum (가야금), gayago (można stosować zamiennie), to tradycyjny instrument. Nazwa składa się z dwóch słów, gdzie Gaya - nazwa królestwa, a geum lub go - struna. Jest instrumentem chordofonem szarpanym, jest rodzajem cytry.

Trochę historii

Opowieść "Three Kingdoms of Korea" (tłum. Trzy Królestwa Korei) mówi, że instrument zbudował jeden z władców królestwa Gashil (VI w). Był to Haji z Daegaya, zaobserwował chiński instrument guqin, gdzie na jego podstawie zostało stworzone gayageum. Mianował muzyka Wu Ruka, aby ten skomponował muzykę na tym instrumencie i zagrał. Oryginalna nazwa to gayago, ale później przeistoczyło się w gayageum.
 
Archeolodzy twierdzą, że gayageum istniało o wiele wcześniej niż w czasach dynastii Silla. Najnowsze badania archeologiczne twierdzą, że na terenach Kwangsan w Jeolla-namdo ujawniono fragmenty gayageum z I wieku p.n.e.


W Staryżytności gayageum miał inne nazwy: beopgeum (prawa cytry, 법금), pungnyu (elegancja, 풍류) lub Jeong-AK (prawy muzyka, 정악). Dźwięki instrumentu towarzyszą muzyce dworskiej, kameralnej i utworom lirycznym. Ten typ Gayageum ma szersze odstępy między strunami i gra wolniejsze tempo muzyki, takich jak Yeongsan-hoesang i MIT-doduri.

Mówi się, że rozwinęło się sanjo gayageum w XIX wieku wraz z pojawieniem się sanjo, czyli muzyki rozproszonej, gdzie towarzyszą szybkie tempo i improwizacja. Ta wersja ma blisko siebie struny i mniejszą długość. Muzycy grają szybsze fragmenty wymagane do Sanjo (Choi i 2005). Sanjo Gayageum jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną formą Gayageum. (KCMPC 2001). Tradycyjne gayageum ma struny z jedwabiu, jednak od końca XX wieku, kilku muzyków stosuje struny z nylonu.


***
 
Beopgeum gayageum (tradycyjny) ma 160cm długości, 30cm szerokości i 10cm głębokości. Jest wykonany z jednego kawałka drewna paulownii. 



Sanjo gayageum (nowoczesny) ma około 142cm długości, 23cm szerokości i 10cm głębokości. Płyta rezonansowa wykonana jest z paulownii, ale boki i tył są z twardego drewna, takich jak kasztan lub orzech.  (Choi KCMPC 2001).



Żeby zagrać na takim instrumencie to prasuje się lewą ręką i palcami tej samej ręki wykonywać różne ruchy, żeby struny wprawić w drżenie, wibracje. Prawa ręka szarpie strunami. Ton gayageum jest miękki, subtelny. Można grać solo, w zespole, czy też może akompaniować śpiewu.

Gayageum należy do trzech różnych rodzajów muzyki, co prowadzi do zmian instrumentu, w tym:Pungryu gayageum - oryginalna forma, z szeroko rozstawionymi strunami (wolne tempo)


Sanjo Gayageum - mniejsze rozstawienie, nowoczesna wersja z położonych blisko siebie struny (szybkie tempo)Gayageum przechodzi modyfikacje, by móc używac tego instrumentu w muzyce współczesnej.



***

Do publicznych wystąpień np. konkursy czy też otwarcia jakiegoś wydarzenia, zakłada się tradycyjne, narodowe stroje (hanbok). 


Podczas wystąpień jest absolutna cisza, by móc dokładnie usłyszeć brzmienia tego instrumentu, ale też muzyk musi być skupiony. Bądź co bądź nie może się pomylić, gra samymi palcami. Tak jak inni muzycy innych instrumentów potrzeba ciszy.

***

Gayageum ma też zastosowanie we współczesnej muzyce, m.in. koreański boysband ToppDogg w swoim utworze "Arario". Możecie posłuchać w video poniżej.


Nauka gry na gayago jest bardzo powszechna w Korei, w szkołach muzycznych są profile, gdzie można właśnie pójść i rozpocząć naukę. By przytoczyć kolejny przykład, gdzie gayageum nie jest zapomniane to koreańska drama "Heartstrings"



***

Teraz trochę brzmienia gayageum, zamiast samej teorii.

Cover Taeyang - Eyes, Nose Lips by Luna

Tradycyjne brzmienie gayago

***
Gayageum w mojej opinii jest pięknym instrumentem i charakterystycznym. Chciałabym się kiedyś nauczyć grać na nim, ale potrzeba pieniędzy, cierpliwości, czasu i dobrego nauczyciela, żeby dobrze grać. 

You Might Also Like

0 komentarze:

Koreańskie struny



Mam wenę twórczą i kilka tematów, więc postanowiłam napisać kolejny post. Nieco bardziej przyjemniejszy, nawet dla uszu. Dzisiaj przedstawię Wam koreański instrument strunowy.

Głównym bohaterem będzie gayageum (가야금), gayago (można stosować zamiennie), to tradycyjny instrument. Nazwa składa się z dwóch słów, gdzie Gaya - nazwa królestwa, a geum lub go - struna. Jest instrumentem chordofonem szarpanym, jest rodzajem cytry.

Trochę historii

Opowieść "Three Kingdoms of Korea" (tłum. Trzy Królestwa Korei) mówi, że instrument zbudował jeden z władców królestwa Gashil (VI w). Był to Haji z Daegaya, zaobserwował chiński instrument guqin, gdzie na jego podstawie zostało stworzone gayageum. Mianował muzyka Wu Ruka, aby ten skomponował muzykę na tym instrumencie i zagrał. Oryginalna nazwa to gayago, ale później przeistoczyło się w gayageum.
 
Archeolodzy twierdzą, że gayageum istniało o wiele wcześniej niż w czasach dynastii Silla. Najnowsze badania archeologiczne twierdzą, że na terenach Kwangsan w Jeolla-namdo ujawniono fragmenty gayageum z I wieku p.n.e.


W Staryżytności gayageum miał inne nazwy: beopgeum (prawa cytry, 법금), pungnyu (elegancja, 풍류) lub Jeong-AK (prawy muzyka, 정악). Dźwięki instrumentu towarzyszą muzyce dworskiej, kameralnej i utworom lirycznym. Ten typ Gayageum ma szersze odstępy między strunami i gra wolniejsze tempo muzyki, takich jak Yeongsan-hoesang i MIT-doduri.

Mówi się, że rozwinęło się sanjo gayageum w XIX wieku wraz z pojawieniem się sanjo, czyli muzyki rozproszonej, gdzie towarzyszą szybkie tempo i improwizacja. Ta wersja ma blisko siebie struny i mniejszą długość. Muzycy grają szybsze fragmenty wymagane do Sanjo (Choi i 2005). Sanjo Gayageum jest obecnie najbardziej rozpowszechnioną formą Gayageum. (KCMPC 2001). Tradycyjne gayageum ma struny z jedwabiu, jednak od końca XX wieku, kilku muzyków stosuje struny z nylonu.


***
 
Beopgeum gayageum (tradycyjny) ma 160cm długości, 30cm szerokości i 10cm głębokości. Jest wykonany z jednego kawałka drewna paulownii. 



Sanjo gayageum (nowoczesny) ma około 142cm długości, 23cm szerokości i 10cm głębokości. Płyta rezonansowa wykonana jest z paulownii, ale boki i tył są z twardego drewna, takich jak kasztan lub orzech.  (Choi KCMPC 2001).



Żeby zagrać na takim instrumencie to prasuje się lewą ręką i palcami tej samej ręki wykonywać różne ruchy, żeby struny wprawić w drżenie, wibracje. Prawa ręka szarpie strunami. Ton gayageum jest miękki, subtelny. Można grać solo, w zespole, czy też może akompaniować śpiewu.

Gayageum należy do trzech różnych rodzajów muzyki, co prowadzi do zmian instrumentu, w tym:Pungryu gayageum - oryginalna forma, z szeroko rozstawionymi strunami (wolne tempo)


Sanjo Gayageum - mniejsze rozstawienie, nowoczesna wersja z położonych blisko siebie struny (szybkie tempo)Gayageum przechodzi modyfikacje, by móc używac tego instrumentu w muzyce współczesnej.



***

Do publicznych wystąpień np. konkursy czy też otwarcia jakiegoś wydarzenia, zakłada się tradycyjne, narodowe stroje (hanbok). 


Podczas wystąpień jest absolutna cisza, by móc dokładnie usłyszeć brzmienia tego instrumentu, ale też muzyk musi być skupiony. Bądź co bądź nie może się pomylić, gra samymi palcami. Tak jak inni muzycy innych instrumentów potrzeba ciszy.

***

Gayageum ma też zastosowanie we współczesnej muzyce, m.in. koreański boysband ToppDogg w swoim utworze "Arario". Możecie posłuchać w video poniżej.


Nauka gry na gayago jest bardzo powszechna w Korei, w szkołach muzycznych są profile, gdzie można właśnie pójść i rozpocząć naukę. By przytoczyć kolejny przykład, gdzie gayageum nie jest zapomniane to koreańska drama "Heartstrings"



***

Teraz trochę brzmienia gayageum, zamiast samej teorii.

Cover Taeyang - Eyes, Nose Lips by Luna

Tradycyjne brzmienie gayago

***
Gayageum w mojej opinii jest pięknym instrumentem i charakterystycznym. Chciałabym się kiedyś nauczyć grać na nim, ale potrzeba pieniędzy, cierpliwości, czasu i dobrego nauczyciela, żeby dobrze grać. 

Share This Article:

,

CONVERSATION

0 komentarze :

Prześlij komentarz